ручайка

ручайка, -і ж.

1. Веретено с намотанными на него нитками.

- Упільнуеш іх, - прарыпацела старая, і верацяно загуло зусім як у маладой - дапрала, відаць, ручайкі і запрала новае верацяно. Мурашка. Часам мужчыны памагалі Ганне змотваць ручайкі. С.Александровіч. Лісавета, напраўшы дзве ручайкі, заўсёды спяшалася дамоў. Чарнышэвіч.

2. абл. Пучок льна, конопли.

За паклонамі б'юць церніцы паклон, за ручайкаю ручайку грызуць лён. Крапіва.